Krótka historia porcelany

Chińskie korzenie

Zapewne wszyscy wiedzą, że porcelana pochodzi z Chin. W języku angielskim jej pochodzenie zostało nawet uczczone nazwą, ponieważ na porcelanę mówi się tam po prostu ‘china’. Wynalezienie porcelany datowane jest na X wiek, jednak dopiero osiem wieków później wyrób ten masowo zaczął być produkowany w Europie, ponieważ wcześniej receptura jego wyrobu była pilnie strzeżona, a poprzednie próby odtworzenia chińskiej porcelany nie dawały oczekiwanego efektu.

 

 

Porcelana w Europie

Po raz pierwszy Europa zetknęła się z porcelaną w XIII wieku, za sprawą Marco Polo, który przywiózł ją z jednej ze swoich podróży. Wtedy też porcelana stała się bardzo pożądana na wszystkich królewskich dworach, postrzegano ją bowiem jako sztukę równorzędną kunsztownemu malarstwu czy rzeźbie. Nic więc dziwnego, że za porcelanowe zestawy płacono wtedy drożej niż za złoto.  

Przyczyniła się do tego również niemal magiczna otoczka, jaka przylgnęła do porcelany – wierzono, że spożywanie posiłków w wykonanych z niej naczyniach przyczyni się do uratowania życia, ponieważ miały się one rzekomo rozpadać, jeśli w jedzeniu pojawi się trucizna. Biorąc pod uwagę fakt, jak częste w tamtych czasach były otrucia, przedmiot, który posiadał takie właściwości, mógł być uważany rzeczywiście za niezwykle cenny.
 

Produkcja na szeroką skalę

Pierwsze produkty zbliżone do chińskiej porcelany udało się stworzyć w XVII wieku we Włoszech i Francji, jednak dopiero od momentu wynalezienia twardej porcelany przez Jana Böttgera na początku wieku XVIII, porcelana zaczęła być produkowana na znacznie szerszą skalę. W ciągu kilkudziesięciu lat ten sposób wyrobu porcelany dotarł i na teren Polski, gdzie zajęli się tym najlepsi i najbardziej doświadczeni garncarze i ceramicy z Ćmielowa i Opatowa. Ten moment można wskazać jako początek ćmielowskiej porcelany, która dziś znana i doceniana jest w całej Polsce jak i na świecie.